مقدمه‌

احتمالاً موجی از انتقادات تند در فضای مجازی علیه نظام آموزشی ایران به خاطر «آموزش ایدئولوژیک» نظرتان را جلب کرده باشد. در نگاه اول این انتقادات رادیکال و روشنگر به نظر می‌رسند. اما با دقت بیشتر درمی‌یابیم که این گفتمان انتقادی، تنها یک شکلِ خاص و آشکار از ایدئولوژی (ایدئولوژی مذهبی رسمی) را هدف گرفته، در حالی که کاملاً نسبت به ایدئولوژیِ عمیق‌تر و کارآمدترِ طبقاتی ساکت است. این گفتمان، در عمل به خدمت منطق بنیادی‌تری درمی‌آید: منطقی که رقابت فردی، موفقیت بر اساس شایستگیِ صوری، و پذیرش نابرابری اقتصادی را به عنوان